W Kleines Café wszystko jest miarowe.

I przeszłość jest miarowa i współczesność. Tak jak cały Wiedeń.
Ta mała kawiarnia mieści się w narożnej kamienicy wiedeńskiego placu Franziskanerplatz a Hermann Czech – architekt – mieszka i pracuje na górze, nad lokalem.

To piękna, bo cicha architektura.

Kontury mebli przy ścianach rysują lekko kapryśną linię przez całe wnętrze. Subtelnym rysunkiem odznaczają się tu wszystkie przedmioty, nawet kolebka sklepienia.
Rzeczy są tu jakby pomniejszone. Pomniejszone meble, pomniejszone kolory, pomniejszona przestrzeń.
Tylko okno w portalu jest duże.

Delikatne wnętrze dla delikatnych ludzi.

Tu ożywa dyskretny urok wiedeńskich lokali, stylu życia towarzystwa.
Architekt czerpie z przeszłości bez obawy, bierze meble, kolory. 
Ze współczesności bierze mniej, tylko ramy witryn.

Nie ma w tych wnętrzach rzeczy zbędnych. Dekoracji nie da się oddzielić od rzeczy użytkowych, mebli od ścian, nastroju wnętrza od ulicy.

Jest dobrze.
W Kleines Café Czecha jest po prostu ładnie. 
Konteksty, odniesienia, intelektualne metafory – to wszystko tylko inspiracje.



fragment z książki "Zarysowane w pamięci architekta",
architekt Andrzej Kaczmarczyk, 2009

Everything is measured in the Kleines Café.

The past is measured and so is the present. Just like all of Vienna.
This small café is situated in a corner apartment house of the Viennese square, Franziskanerplatz, and Hermann Czech – the architect – lives and works upstairs, above the premises.

This architecture is beautiful because it is quiet.

The contours of the furniture along the walls draw a slightly capricious line through the whole interior. All the objects distinguish themselves here by the subtle drawing, even the cradle of the vaulting.

Things here look as if they’ve been minimized. Minimized furniture, minimized colours,  minimized space. Only the window in the portal is big.

A delicate interior for delicate people.

Here the discrete charm of the Viennese cafes and of the lifestyle of the society is brought to life. The architect takes from the past freely, he takes furniture, colours.
From the present time he takes less, only the frames of glass-cases.

In these interiors there is nothing superfluous. The decorations cannot be separated from the practical things, the furniture from the walls, the atmosphere of the interior from the street.

It is good.
In Czech's Kleines Café it is simply nice. 
Contexts, references, intellectual metaphors – all these are only inspirations.



from the book "Sketched in the memory of an architect",
architect Andrzej Kaczmarczyk, 2009