| |
La Tourette to zmaganie się ze światem i niezrozumieniem.
Ciepłe krużganki, przytulna kaplica, ale też, gdzieś pomiędzy ascetyczny gotyk katedr. Marzenie odbija się w rytmie drzew – słupów, w bryle krajobrazu i płynnych liniach dalekich horyzontów.
Tak dobrze odczuwa się tu ciepłe kolory ram drzwiowych i żar bijący z porowatych, szarych jak chleb, okurzonych mąką ścian w krużgankach.
Ciepło i miłość, któż to zrozumie?
Pogodne przestrzenie, światło i mnogość świata wewnętrznych dziedzińców – oto piękny świat klasztorny Le Corbusiera.
Duże, ciepłe płyty kamienne grzeją jak klepisko. Ciemna, szeroka fuga pomiędzy nimi nadaje porządek.
Płyty na suficie kościoła to echo kamiennych sklepień – poetyckich i gwiaździstych. W tym wnętrzu chce się pozostać.
fragment z książki "Zarysowane w pamięci architekta",
architekt Andrzej Kaczmarczyk, 2009
|
|
La Tourette presents a struggle with the world and a lack of understanding.
The warm parvises, a cosy chapel, but also somewhere in-between, the austere Gothic of the cathedrals. A dream is reflected in the rhythm of the trees - poles in the mass of the landscape and in the flowing lines of faraway horizons.
Here you can perceive so well the warm colours of the door frames and the heat pulsating from the walls, porous, grey like bread, and dusted with flour, in the parvises.
Warmth and love, who can understand?
Serene spaces, the light and the multifariousness of the world of the internal churchyards - this is the beautiful monastery world of Le Corbusier. The big, warm flagstones heat up like a thrashing floor.
The dark, wide rift between them imposes order.
The panels on the ceiling of the church are the echo of the stone vaultings - poetic and starry. This is a place you want to stay in.
from the book "Sketched in the memory of an architect",
architect Andrzej Kaczmarczyk, 2009
|
